11 listopada jest jednym z najpiękniejszych dni w historii Polski, obchodzimy w tym dniu Narodowe Święto Niepodległości. Przypomina ono o wydarzeniach, które miały miejsce w 1918 roku. O tych szczęśliwych dniach, kiedy to marzenia wielu pokoleń Polaków stały się faktem. Przypomina zarazem o kilkunastu dziesiątkach lat, trudnych, bolesnych, wypełnionych ofiarą krwi, ale i uporczywym codziennym trwaniem, ciężką mozolną pracą i wiarą w szczęśliwy finał. W czasach zaborczej niewoli kolejne pokolenia Polaków przypominały, iż: ”Jeszcze nie zginęła”, ta którą wykreślono z mapy, ale nie wymazano z serc Polaków. Począwszy od wojny 1792 roku prowadzonej w obronie Konstytucji Trzeciego Maja, poprzez Insurekcję Kościuszkowską, walki u boku cesarza Napoleona, Powstania: Listopadowe, Krakowskie i Styczniowe, polscy patrioci przypominali światu o istnieniu narodu, który nigdy nie pogodził się z obcym panowaniem. Pamiętnego dnia 11 listopada 1918 roku w kwaterze marszałka Ferdynanda Focha w Compiegne doszło do podpisania aktu kapitulacji Niemiec kończącego I wojnę światową. Po wielu tygodniach starań różnych stronnictw i instytucji 10 listopada 1918 roku powrócił do Warszawy zwolniony z więzienia w Magdeburgu Józef Piłsudski – niekwestionowany przywódca narodu polskiego. Dzień później Rada Regencyjna przekazała Piłsudskiemu naczelne dowództwo nad siłami zbrojnymi. 14 listopada przejął władzę cywilną, a 16 listopada w depeszy do państw Ententy Piłsudski ogłosił powstanie niepodległego państwa polskiego.
Po 123 latach narodowej niewoli Nasza Ojczyzna odzyskała niepodległość spod pręgierza zaborców, wywalczoną i okupioną morzem krwi oraz setkami tysięcy ofiar. Wiele pokoleń Polaków żyło nadzieją nadejścia wolnej Polski a ich marzenia okupione zostały męczeństwem straconych, tęsknotą wygnańców i życiem na wygnaniu. Pokolenie wychowywane w okresie rozbiorów doczekało się wreszcie niezwykłej chwili odzyskania państwowości. Polska powróciła na polityczną mapę świata. Dziś myślą i refleksją wracamy do owych przełomowych chwil listopada 1918 roku. Nisko chylimy czoło przed bohaterskimi żołnierzami niepodległości, którzy już odeszli na „wieczną wartę”. Przywołujemy postaci narodowych bohaterów i wybitnych duchowych przywódców – Józefa Piłsudskiego, Romana Dmowskiego, gen. Józefa Hallera, Ignacego Jana Paderewskiego Wincentego Witosa, Wojciecha Korfantego i wielu innych bezimiennych, z których trudu, wysiłku, walki i krwi oraz z wielkich pragnień całego narodu odrodziła się wolna i niepodległa Polska.
